Rozdział 4

Czarnooki obudził się przed szóstą. Kiedy popatrzył na zegarek wściekł się, ponieważ była szósta, a on został obudzony tak wcześnie. Dopiero w tym Momocie dotarło do niego, że nie mógł usłyszeć dźwięku uderzenia metalem o posadzkę, ponieważ w domu było cicho, a po za tym nawet w kuchni nie znajdowało się nic, co mogło wydać taki dźwięk. Zaczął się zastanawiać skąd mógł dobiec ten odgłos. Po chwili przypomniał sobie, co mu się śniło. Była to bitwa w ogromnym pałacu. Widział umierających ludzi i słyszał dźwięk uderzania metalem o metal. „To stąd się wziął ten dźwięk” pomyślał czarnooki. Położył się i wpatrywał w sufit, gdy nagle zadzwonił telefon. Chłopak niechętnie sięgnął po niego. Na wyświetlaczu widniała informacja, że numer jest zastrzeżony. Czarnooki trochę się zdziwił, ale mimo wszystko odebrał, bo był ciekawy, kto to może być.

- Słucham? – Powiedział zaspanym głosem.

- Mam nadzieję, że nie obudziłem cię.- Usłyszał w słuchawce znajomy głos.

- nie, ale czy mogę wiedzieć, z kim mam przyjemność rozmawiać?

- Oczywiście, mówi Rayu.

Damona w tym momencie zatkało. Przypomniał sobie wczorajszą rozmowę z czerwonowłosym i to, co się wtedy stało. Mimowolnie się zarumienił na samą myśl o tym.

- Skąd …., skąd masz mój numer? – Wyjąkał w końcu do słuchawki.

- Od Chiakiego. Nie wiedziałem, że aż tak się speszysz, gdy do ciebie zadzwonię.

- Wcale się nie speszyłem! – Wykrzyknął rozgniewany.

- Nie masz, o co się złościć.

- Właśnie, że mam!

- A o co?

- Dobrze wiesz, o co!

- Ale przecież to nie było nic wielkiego, tylko zwykły całus.

- Dla ciebie może to nic wielkiego, ale dla mnie tak!

- A to niby, dlaczego?

- Nie jestem gejem!

- Nie będę wnikał w twoją orientację seksualną, mało mnie to interesuje, ponieważ ja zawsze dostaje to, czego chce.

- Tym razem nie dostaniesz tego, co chcesz!

- pożyjemy zobaczymy. W sumie dzwonie do ciebie w zupełnie innej sprawie.

- Niby jakiej?

- Chłopaki z kapeli zaproponowali, abyśmy wyjechali na kilka dni do mnie na wieś. Większość jest za, brakuje nam tylko twojej odpowiedzi. Więc jedziesz, czy nie?

Czarnooki zaczął gorączkowo myśleć nad rozwiązaniem tego problemu. Z jednej strony chciał jechać, ponieważ podczas długiej przerwy nie miał, co robić. Z drugiej strony nie chciał znaleźć się blisko czerwonowłosego, ponieważpo wczorajszym wieczorze już sama rozmowa z tamtym wzbudzała w nim dziwne uczucia. Nie chciał nawet myśleć, co się może stać, jak przez kilka dni będą mieszkać razem pod jednym dachem.

- Zdecydowałeś już, ponieważ nie mam całego dnia, gdyż chciałbym żebyśmy wyjechali najpóźniej o ósmej. – Powiedział rozdrażnionym głosem Rayu.

- Ok, jadę. – Powiedział niepewnie Damon. – Ale wezmę ze sobą Alyssę.

- Dobrze, w takim razie do zobaczenia o ósmej pod „Czerwonym smokiem”. – Powiedział zadowolony Rayu, ponieważ już zaczął kombinować jak dobrać się do czarnookiego.

- Dobrze, ale mam jeden warunek, masz się do mnie … - Nie zdążył dokończyć zdania, ponieważ straszy chłopak rozłączył się. Damon powoli wstał z łóżka i poszedł do pokoju Okamiego, aby obudzić dziewczynę i powiedzieć jej żeby się przygotowała do wyjazdu. Jak tylko otworzył drzwi dziewczyna podniosła głowę.

- Chciałeś coś?

- Tak, właśnie dzwonił Rayu – w Momocie, gdy wypowiedział to imię na jego twarzy policzkach pojawił się rumieniec, co nie uszło uwadze śnieżnowłosej – i powiedział, że jedziemy do niego na weekend, wię się przygotuj.

- Ok., a możesz mi powiedzieć ile mam czasu?

0- Jakąś godzinę, bo za dwadzieścia ósma musimy wyjechać.

- Będę gotowa.

Czarnooki przygotował się w pół godziny, kiedy skończył zrobił śniadanie i poszedł wziąć prysznic. Gdy wyszedł kobaltowo oka siedziała już w kuchni. Damon wziął jej rzeczy i zaniósł do samochodu. Wrócił zjadł resztę kanapek i wyszedł przed dom. Alyssa już na niego czekała.

- Gdzie zaparkowałeś samochód?

- Stoi za tobą.

- Ale przecież to nie to samo auto, którym jechaliśmy wczoraj!

Dziewczyna miał rację, ponieważ na podjeździe stało czerwone Ferrari.

_ No tak, ale dzisiaj jedziemy tym.

- Ok.

Po 20 minutach jazdy byli na miejscu, kiedy tylko wysiedli z samochodu podszedł do nich Chiaki. Najpierw przywitał się z niebieskooką, a później rzucił się Damonowi na szyję.

- Mówiłem ci już, żebyś tak nie robił.

- Wiem, ale nie mogłem się powstrzymać.

W momencie, kiedy Chiaki puścił czarnookiego pod budynek podjechał czarno-bordowy Lexus, z którego wysiadł Rayu.

- Gotowi?

Odpowiedzieli mu zgodnym chórem, że tak. Jechali długo, po drodze mijali niewiele miast, za to wciąż pojawiały się nowe krajobrazy. Po kilku godzinach jazdy Rayu skręcił w drogę prowadzącą w głąb lasu. Natomiast po następnych 20 minutach jazdy zatrzymali się przed domem ukrytym wśród drzew.